Weekend! En de eerste les, spannend!

2 mei 2016 - Karatu, Tanzania

De eerste week is voorbij! Precies een week geleden was ik net geland in Tanzania. Inmiddels ben ik al aardig gewend aan het land, hoewel ik nog steeds geen genoeg krijg van het prachtige uitzicht hier. Als ik naar Enkedego School gebracht word, slingeren we een soort van tussen de bergen door en elke keer dat de auto de andere kant op draait, is het uitzicht weer anders.

Afgelopen drie dagen bestonden vooral uit weekend. Ik was eerst een beetje bang dat ik me in het weekend ging vervelen, omdat ik daarvoor gewaarschuwd was. Daarom had ik aan Robert gevraagd of er in het weekend iets te doen was voor mij. Robert had een vriendin van hem gewhatsappt of er misschien nog studenten waren met wie ik af kon spreken. Zij had helaas op dat moment niemand. Ik had ook aan Robert gevraagd of ik misschien een keer naar de stad (Arusha) kon om zelf fruit en groenten te kopen, omdat wat er in huis was niet echt tot gevarieerde maaltijden leidde. Ik heb afgelopen week drie dagen achter elkaar 'boerewors' gegeten, omdat ik dat ding maar niet op kreeg.. Gelukkig ondernam Robert meteen actie en werd er geregeld dat ik met de werknemers naar de stad kon meerijden. Daar zou ik dan opgepikt worden door de chauffeur die mij ook van de KIA lodge naar de farm had gebracht.

En zo zat ik zaterdagmiddag om half één klaar op de veranda van de farm met uitzicht op de weg, zodat ze niet zonder mij zouden vertrekken. Om één uur zat ik nog steeds op de veranda. Om kwart over één besloot ik Robert maar even te whatsappen. Op zijn advies ben ik toen naar het bedrijf toe gelopen. Toen ik daar aankwam was er geen auto te bekennen, dus ik was al helemaal bang dat ik hem had gemist ofzo. Gelukkig wist Ismail mij te vertellen dat de auto nog onderweg was vanuit Arusha. Om twee uur reden we uiteindelijk weg. Dit keer mocht ik voorin zitten in de auto. Ik denk omdat ik de minste plek innam en daar een klein plekje over was.. Onderweg kwamen we een enorme markt tegen, waar van alles werd verkocht. Dit schijnt elke zaterdag zo te zijn. Toen we bijna in Arusha waren, wisselde ik van chauffeur. In Arusha zijn we eerst ergens gaan lunchen. Toen ik ging zitten, had ik binnen 10 seconden eens stuk of zes menukaarten voor mijn neus liggen. Ik voelde me toch wel een beetje ongemakkelijk. Na het eten heb ik boodschappen gedaan bij de supermarkt. Daarna zijn we doorgereden naar een Maasai Market. Dit was super leuk. Allemaal winkeltjes bij elkaar met leuke souvenirs. Hier heb ik denk ik wel een uur rondgehangen, totdat de chauffeur zei dat het tijd was om te gaan.

Als je ineens alles in je eentje moet doen, kom je ook wel eens dingen tegen die je zelf uit moet zoeken. En als zoiets dan lukt, dan maakt dat je toch wel een beetje trots. Zaterdag was ik de boerewors zo zat dat ik een kip uit de vriezer had gehaald. Alleen hebben ze hier de kip niet vast mooi in kipfiletjes voorgesneden, nee, ik moest een hele kip eerst nog zelf aan stukken snijden. Maar ondanks dat ik niet echt een keukenprinses ben, is het me toch gelukt!

Gisteren (zondag) heb ik heerlijk uitgeslapen! Daar had ik nou echt zin in. Voor de zondag stond verder niks gepland, dus ik heb een filmpje gekeken en ben maar eens verder gegaan met mijn school werk, want hoe graag ik het ook zou willen, het maakt zichzelf niet...

Vandaag heb ik voor het eerst les gegeven op Enkedego School. Ik was best een beetje zenuwachtig. Straks vonden de kinderen mijn werkvormen maar niks, of snapten ze er geen snars van. De leerkracht van de klas hielp me af en toe met het vertalen van de opdrachten die ik gaf. Uiteindelijk was de les toch best geslaagd, het doel was in ieder geval behaald. Ik merk wel dat de kinderen nog erg aan mij moeten wennen en aan mijn (Nederlandse) manier van lesgeven, maar ik hoop en denk dat dat in de loop van de weken wel los zal lopen.

Toen ik werd opgehaald van de basisschool stond me nog een verrassing te wachten. In plaats van met de auto werd ik vandaag met de 'motorbike' opgehaald. Ik vond het wel een beetje eng, maar het was echt heerlijk. Lekker uitwaaien en genieten van het prachtige uitzicht.

De komende dagen staan vooral in het teken van lesgeven. Naast de ochtenden op de basisschool ga ik 's middags ook lesgeven op Korfovouni Seedpro. Ik ga daar Engelse lessen en computerles geven aan de werknemers.

Nu is het tijd om te gaan slapen. Alvast weltrusten en tot de volgende keer! :)

4 Reacties

  1. Karin van der Sluis:
    2 mei 2016
    Hele belevenis zeg om daar op stap te gaan .Knap dat het je gelukt is allemaal.Neem mijn petje voor je af. Trots op mijn nicht.
    XxxKarin.
  2. Jet:
    2 mei 2016
    Hoi Mandy, als collega van je moeder heb ik natuurlijk enorm meegeleefd richting deze reis en je vertrek :) . Wat ontzettend stoer van je, echt super goed en een geweldige ervaring! Het is vast niet elke dag feest, lastig om alles zelf uit te zoeken en in je eentje daar een programma op te zetten maar geniet vooral van de ervaring en wees harstikke trots dat je dit toch maar mooi doet! Zet m op en volgens een goed (zuid)afrikaans gezegde : 'alles sal reg komme' . Enjoy! Dag, Jet
  3. Carin Parie:
    3 mei 2016
    Hoi Mandy, wat leuk dat je jouw ervaringen zo opschrijft, is voor ons allemaal van Schoneveld Breeding hier in Twello ook leuk om te lezen omdat wij als "collega's" erg betrokken zijn bij "ons" schooltje in Tanzania.
    Blijf vooral doorschrijven!
    Namens alle collega's hier veel succes en vooral veel mooie ervaringen toegewenst!
  4. Dik:
    3 mei 2016
    Het gaat je daar wel goed als ik dit allemaal lees en die lessen dat komt ook wel goed, het is eerst wennen aan alles, een mooi verhaal en hou je haaks tot horens, veel geluk.