De eerste twee weken zijn voorbij!

8 mei 2016

Het is alweer een tijdje geleden dat ik mijn laatste blog gepost heb, dus het werd wel weer eens tijd. Afgelopen maandag vertelde ik dat ik de eerste les had gegeven op Enkedego School. De rest van de week heb ik nog meer lessen gegeven, op de basisschool en op het bedrijf.

Afgelopen dinsdag was het tijd voor de tweede les op Enkedego School. Helaas ging deze les minder dan die van maandag. Ik kan de leerlingen moeilijk uitleggen wat voor opdrachten ik ze wil laten doen, omdat ze het niet begrijpen in het Engels. De leerkracht kan me vaak ook niet helpen, omdat zijn Engels ook niet toereikend genoeg is. Maar ik geef natuurlijk niet zomaar op, er komen nog meer dagen! 's Middags heb ik ook mijn eerste les gegeven op Korfovouni Seedpro. Dit ging een stuk beter dan 's ochtends op de basisschool. Ik heb de werknemers geleerd in het Engels elkaar te groeten en zichzelf voor te stellen. Ze deden erg leuk mee met de werkvormen die ik had verzonnen en het resultaat was beter dan ik had verwacht. Deze succesvolle middag zorgde er gelukkig ook voor dat het bedrukte gevoel van de ochtend een beetje verdween. De rest van de dag heb ik besteed aan het verder werken aan mijn portfolio, want dat gaat natuurlijk ook gewoon door.

De les die ik afgelopen woensdag op de basisschool heb gegeven, ging al beter dan dinsdag. Het ging alsnog niet zo voortvarend als normaal (in Nederland), maar ik hield er wel een beter gevoel aan over. Ik had me voorgenomen om elke dag de stof van de lessen nog eens te herhalen, zodat de kinderen er vaker mee in aanraking komen. Verder heb ik de lessen van de leerkracht van de klas geobserveerd. Tijdens het buitenspelen gingen de kinderen touwtje springen. Tijdens het springen telden ze telkens tot 10 in Kiswahili. Ik telde mee in het Engels en op een gegeven moment gingen ze zelf ook in het Engels tellen. Zo kon ik zien dat de les van maandag dus effectief geweest.

Op donderdag heb ik geen les gegeven op de basisschool. Ik liep woensdag nogal vast bij het bedenken van nieuwe lessen, dus had ik besloten op de school de leerkracht een beetje te helpen en te observeren. 's Middags heb ik wel een Engelse les gegeven op het bedrijf. Dit was weer erg leuk om te doen. Deze keer stond het tellen tot 100 op het programma. Doordat de werknemers van het bedrijf al een beetje Engels kunnen verstaan, kan ik aan hun wat makkelijker de opdrachten uitleggen.

En toen was alweer de laatste dag van de werkweek aangebroken. Ik heb de leerlingen het Engelse alfabet geleerd. Daarnaast heb ik nog eens de stof van maandag en woensdag met de leerlingen doorgenomen.

's Middags stond er iets heel anders op het programma. Robert had geregeld dat ik een vriendin van hem kon ontmoeten (Madeleine). Zij was op het ISM Festival in Arusha. ISM betekent International School Moshi. Het festival was dus op een internationale school. Er zaten leerlingen op deze school tot ongeveer 16 jaar. Overal waren kraampjes met activiteiten en eten van verschillende landen. Er was ook een kraampje van Nederland, dus ik heb heerlijke wafels gegeten en.... PATAT. Daar had ik de laatste dagen echt zo'n zin in. Ik had het zelfs nog tegen Joey gezegd. Ik was dus helemaal gelukkig. Er waren ook allemaal acts van de leerlingen van de school en 's avonds ook dansacts en een band. Op het festival heb ik ook een aantal jongens leren kennen die weer vrienden waren van Madeleine. Met hun en twee andere meiden ben ik na het festival eerst een burger wezen eten in Arusha Town. Daarna zijn we naar een club geweest, Zest. Hier hadden ze waterpijpen en we hebben een cocktail gedronken. Voor de rest hebben we ook nog geprobeerd andere bars te bezoeken, maar die zaten allemaal dicht, omdat de president in de stad was. 's Nachts heb ik ook in Arusha overnacht, omdat het anders nog een uur terug rijden zou zijn naar de farm.

De volgende ochtend (zaterdagochtend) moest mij gastheer weer lesgeven op de ISM, Daarom waren we om kwart over 8 alweer onderweg. De reis naar ISM toe was op z'n zachtst gezegd nogal bijzonder. Ik ben er de afgelopen weken al wel achter gekomen dat het hier heel normaal is om andere mensen mee te nemen in de auto. Zo gingen wij ook met anderen mee in een busje richting de 'taxi-opstapplaats'. Hier kwam ik erachter dat de taxi's hier geen auto's maar motoren zijn. Dus zo reden we achter op een motor naar ISM. Dat vond ik toch wel spannend, want het ging best wel hard. Daarnaast had ik ook net die dag lenzen ingedaan en kreeg ik dus vol alle wind in mijn ogen. Dat zijn mijn ogen natuurlijk niet gewend en ik was echt als de dood dat ik mijn lenzen zou verliezen. Gelukkig had ik geen make-up opgedaan, dus al die tranen van de wind maakten niet zo veel uit.

Bij de ISM werd ik door de vaste taxi-chauffeur weer opgehaald en die heeft me naar een hele grote supermarkt gebracht. Daar heb ik uitgebreid rondgekeken en boodschapjes gedaan. 's Middags heb ik heerlijk gerelaxt en een beetje op mijn computer gezeten. Wat heel leuk was, is dat ik ook met opa en oma had geskypt! Vorige week zondag had ik dat al met oma gedaan, wat ook echt super fijn was :) en deze week waren opa en oma aan de beurt. Het is echt fijn dat ik op deze manier nog de mensen thuis kan spreken.

's Avonds was ik uitgenodigd om te komen barbecueën bij de buren, Pieter en Simone. Er waren heel veel mensen en ik kende natuurlijk niemand, maar iedereen was vet chill en we hebben heerlijk gegeten. Na het eten hebben we nog een spel gedaan, wat best lastig was, want alles was in het Engels, ook het spel. En ik was de enige van wie Engels niet de eerste taal was. Toch ging het spel redelijk goed en ik merkte na een hele avond Engels praten dat het steeds makkelijker ging. 's Avonds bleven er zeven mensen van de barbecue op de farm slapen, super gezellig!

De volgende ochtend hebben we met zijn allen ontbeten bij Pieter en Simone. Daarna hebben we een lange wandeling gemaakt voor wie mee wilde. We hebben ongeveer 45 minuten gewandeld en het was me zwaar! We liepen namelijk eerst de bult op en daarna weer naar beneden. Ik weet haast wel zeker dat ik morgen spierpijn heb, maar het was echt een prachtige wandeling.

Vandaag ga ik de rest van de dag alvast beginnen met het voorbereiden van lessen voor de komende week. Dan hoef ik doordeweeks niet elke dag de les van de volgende dag voor te bereiden.

Maar nu is het eerst tijd om eten klaar te maken. Eens kijken hoe de hamburgers hier smaken :)

2 Reacties

  1. Karin:
    8 mei 2016
    Hey Mandy, wat een super toffe verhalen!!! Ben echt bere trots op je en laat je niet uit t veld slaan als iets niet helemaal lukt zoals gedacht. Je leert er alleen maar van en dat is je doel toch?

    Hele dikke kus uit Nederland van ons
  2. Mamsie:
    9 mei 2016
    He Meis, wat een mooi verhaal weer! We krijgen veel leuke reacties op je verhalen. Supertrots zijn we natuurlijk.
    Heerlijk om je tijdens t skypen ook even te zien xx
    Ps: niet op je computer gaan zitten hoor dan gaat ie kapot....